چه دوس دارین
معماري روانشناسی طنز تجارت آینده زندگی
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دریا رو به دریا ایستاده ام ساحل تبدار به آغوش می کشد امواج دریا را صدف ها در کنارت بی قرار جای دارند همان جای که ناگه،، امواج وحشی ،، می شکند سکوت دریا را تو می خندی،،،،،،،،،، به تلاطم موجها که دزد شب شده ،، دزدیده آرامش دریا. همان جائی که که مرغان دریائی نجوا می کنند با صخره که ای داد ،، این چه رازی بود میان امواج و این ساحل چه وحشی ،، موجها سیلی می زنند بر گونه تبدار ساحل که وقتی ساحل این چنین، چشم به راه موجها ست به ناگه صخره می خندد و با آواز می گوید این که تعجب ندارد،، وقتی ،، مادر می کشد فرزند سر کش را به آغوش رو به دریا ایستاده ام همان جائی که.................
![]() ![]() ![]() پیوندهای روزانه
![]() ![]() پيوندها
![]()
![]() ![]() ![]()
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |