تو بر لبان سرد من سرود عاشقانه ای
برای پر گشودنم تو بهترین بهانه ای
امید آخرین من!خیال دلنشین من!
بهار سبز من تویی که با گل و جوانه ای
به آسمان چشم من تو شطی از ستاره ای
به لاله زار سینه ام تو موجی از جوانه ای
به هر چه می رسم تویی!نمی روی زخاطرم
به هر کجا که می روم تو یی که در میانه ای
از آسمان اطلسی شبی دوباره می رسی
که نذر عاشقان کنی سلام عاشقانه ای
شکوه دفتر غزل!مرا به خلسه ات ببر
طلوع شعر من تویی که شور هر ترانه ای
تو ای شکوفه ی نگاه!در این زمانه ی گناه
چو لحظه های پاک من غریب و شاعرانه ای
برای عشق و آشتی تو اولین نشانه ای
برای مهر ودوستی تو آخرین اشاره ای!!..