اومدم ازت بپرسم چرا موقع باریدن بارون به بچه ایی باید ذوق چتر جدیدشو داشته باشه و خوشحال باشه و به بچه ی دیگه ناراحت و گریون واسه ی کفش پارش ...؟

چرا باید یکی با بریدنش یاد بد خاطره ی زندگیش..از دست دادن یارش بیفته اشکاش روون بشه و یکی دیگه یاد قشنگترین خاطراتش..رسیدن به یارش بیفته...

چرا یکی اینجا داره توی لجن دست وپا میزنه و یکی دیگه اون سردنیاداره به معنای واقعی زندگی میکنه...

چرا یکی باید توی حسرت داشتن پدر باشه و یکی دیگه....!

چرا اینقدر تفاوت بین ادماست...؟

چرا یکی از بامرام بودن و بامعرفت بودن هیچی نصیبش نمیشه و یکی با نامردی و بی معرفتی همه ی دنیارو بدست میاره..؟

چرا یکی از خوشبختی زیاد نمدونه باید چیکار کنه و یکی از بدبختی..؟؟

چرا بیشتر عاشقا باید توی حسرت داشتن عشقشون بسوزن و دم از بی معرفتی نزنن..

چرا بچه ایی توی حسرت داشتن یه دوربین برای عکس گرفتن از گل های قشنگ توی باغ باشه و یه بچه ی دیگه تک تک اون گل هارو پرپرکنه...

+من بین این همه چرا گم شده ام نمیفهمم که چرا؟؟گم شده ام و کسی نیست که دستانم را بگیرد و راه را نشانم دهد حتی خود تو...

گم شده ام نمیدانم من چرا؟؟افسوس میخورم اما چرا..؟؟

+نمیدونم چی شد یهو اینطور اسیرت شدم...اصلا چرا؟؟

بخاطرچه چیزت بودکه گرفتارت شدم...؟؟

من ماهی کوچکی بیش نیستم در این اقیانوس عمیق و وسیع چطور تورا ازبین این همه راه ابی پیدا کنم...؟تو اقیانوس شو تا من درونت شنا کنم...!